Οι μαθητές της Α” τάξης Γυμνασίου διδάσκονται ως Β” ξένη γλώσσα τη Γαλλική ή τη Γερμανική γλώσσα (παράλληλη διδασκαλία). Ο ελάχιστος αριθμός μαθητών για τη δημιουργία τμήματος παράλληλης διδασκαλίας στη Β” ξένη γλώσσα είναι δώδεκα (12) μαθητές. Σε απομονωμένα Γυμνάσια της ηπειρωτικής και της νησιωτικής χώρας, ο αριθμός αυτός μπορεί να μειωθεί στους δέκα (10) μαθητές, με απόφαση του οικείου Περιφερειακού Διευθυντή Εκπαίδευσης. Σε περίπτωση αδυναμίας λειτουργίας τμήματος σε μία γλώσσα, οι μαθητές εντάσσονται υποχρεωτικά σε τμήμα Β” ξένης γλώσσας που είναι δυνατόν να δημιουργηθεί στο σχολείο. Σε περίπτωση που ο συνολικός αριθμός μαθητών της τάξης είναι μικρότερος του ελάχιστου αριθμού μαθητών για τη δημιουργία τμήματος Β” ξένης γλώσσας, με απόφαση του οικείου Περιφερειακού Διευθυντή Εκπαίδευσης οι μαθητές εντάσσονται υποχρεωτικά σε τμήμα Β” Ξένης γλώσσας που είναι δυνατόν να δημιουργηθεί στο σχολείο. Η επιλογή της Β” ξένης γλώσσας γίνεται στην Α” τάξη του Γυμνασίου και οι μαθητές τη συνεχίζουν και στις επόμενες τάξεις. Οι μαθητές έχουν δικαίωμα να αλλάξουν την προτίμησή τους για τη Β” ξένη γλώσσα έως και την 25η Σεπτεμβρίου κάθε διδακτικού έτους. Στη Β” ξένη γλώσσα οι μαθητές χωρίζονται σε τμήματα τα οποία λειτουργούν παράλληλα. Η κατανομή των μαθητών σε τμήματα Β” ξένης γλώσσας καθορίζεται με βάση την αλφαβητική σειρά. Τα τμήματα συμπτύσσονται και διαχωρίζονται ακολουθώντας τα ανώτερα όρια, σύμφωνα με την υπ” αριθ. 129818/Γ2/16-09-2013 κοινή υπουργική απόφαση (Β” 2451) και δημιουργείται τμήμα για τη Β” ξένη γλώσσα από τους μαθητές όλων των τμημάτων της ίδιας τάξης. Σε περίπτωση που δεν μπορεί να γίνει ο χωρισμός των τμημάτων σύμφωνα με τα ανωτέρω, τα τμήματα της τάξης είναι δυνατόν να διαμορφώνονται σύμφωνα με την επιλογή των μαθητών στη Β” ξένη γλώσσα με αλφαβητική σειρά και δημιουργούνται τμήματα τάξης με μαθητές που έχουν επιλέξει την ίδια Β” ξένη γλώσσα, τα οποία πρέπει να είναι αριθμητικά περίπου ισοδύναμα. Επισημαίνεται ωστόσο ότι θα πρέπει οι εκπαιδευτικοί να λαμβάνουν υπόψη τους το ΑΠΣ, να αξιοποιούν στον μέγιστο βαθμό τις γνώσεις που απέκτησαν οι μαθητές στην προηγούμενη βαθμίδα ή τάξη καθώς και να δίνουν την απαιτούμενη προσοχή στον προγραμματισμό και στην οργάνωση της διδασκαλίας εν γένει αλλά και της κάθε διδακτικής ώρας χωριστά, ώστε να γίνεται «αποτελεσματική» χρήση του διδακτικού χρόνου. Επίσης θα πρέπει να διδάσκουν τα μορφοσυντακτικά φαινόμενα που κρίνονται απαραίτητα για την καλλιέργεια επικοινωνιακών δεξιοτήτων ανάλογα με το επίπεδο γλωσσομάθειας του μαθητικού δυναμικού τους.